روزگاری بر مردم خواهد آمد که محترم نشمارند جز سخن چین را ،و خوششان نیاید جز از بدکاره هرزه ،و ناتوان نگردد جز عادل.
در آن روزگار کمک به نیازمندان خسارت، و پیوند با خویشاوندان منت گذاری ،و عبادت نوعی برتری طلبی بر مردم است ،درآن زمان
حکومت با مشورت زنان، و فرماندهی خردسالان ،و تدابیر خواجگان اداره می گردد.
نهج البلاغه- حکمت 102
